Demokratik Paradoks ‘post-Marksist’ ya da ‘radikal demokrat’ kuramın –politik ve pratik argümanlarının da– geliştiriliyor olması açısından önemlidir. Demokratik Paradoks’ ilk olarak “Modern Demokrasi”, “Temsili Demokrasi”, Parlamenter Demokrasi”, “Çoğulcu Demokrasi”, “Anayasal Demokrasi”, “Liberal-Demokrasi” gibi kavram çiftlerine ilişkin temel verileri inceleyerek Batı’da son iki yüzyılda yerleşikleşen yeni tipteki demokrasiye işaret etmenin en iyi yolunun bir paradoks olarak nitelendirdiği “Liberal-demokrasi” olduğunu vurguluyor.