Cumhuriyet’i kuran kadro, imkânsızlıklardan bir mucize yaratma peşindeydi... Eğitimde, sağlıkta, imarda, tarımda... Dahası... “Yeni insan”ı yaratacaklardı. Yüzünü batıya dönmüş, modern, eğitimli, erdemli bir “yeni insan”! Güçlü ve modern bir Türkiye kuracaklardı. Oysa bunun için ne paraları vardı ne gelişmiş sanayileri ne de önderlik ettikleri halkın morali... Sığındıkları tek şey... inançlarıydı... Anadolu bozkırının ortasında küçük bir çoban ateşi yaktılar... Bu kitapta anlatılan; 29 Ekim’de yakılan çoban ateşinin hikâyesidir. Ateşin alevlenmesine tanıklık edenlerin ağzından... Türklerin devrim hikâyesi...