Hıristiyan keşişlerinin piri kabul edilen Antonius (251-356), ruhban hayatı yaşamak için 280’li yıllarda Mısır çöllerine çekilir. Hıristiyan geleneği bu hadiseyi Hıristiyan manastırlarının başlangıcı kabul eder. Tanrı’ya kavuşmak, Hıristiyanlığın sunduğu manevi kurtuluşa erişmek gibi yüce gayelerle pek çok Hıristiyan manastırlara çekilir; evlenmemeye, sosyal hayatın nimetlerini terk etmeye ve bedeni tüm zevklerden feragat etmeye yemin ederler. Bu fedakârlıkları bedeni disipline etmek, nefsi kontrol altına alıp ruhu güçlendirmek adına hayatları boyunca devam ettirirler. Dinler Tarihi terminolojisinde bu yaşam tarzına asketizm denilir.