Çocukluk dönemi, fizikî gelişimin yanı sıra ahlak ve karakter yapısının da şekillendiği dönemdir. Bu dönemin tekrarı yoktur. Bu yüzden geri dönülmez hataların telafisi de olmayacaktır. Çocuk eğitiminin en önemli unsurlarından biri örnek insan profilidir. Zira çocuklar etrafında olup bitenleri sürekli gözlemekte, görüp duyduğunu tertemiz hafızasına kaydetmektedir. Bunun için anne-baba veya yakın çevre örneklik konusunda çok hassas ve duyarlı olmalıdır. Daha da önemlisi en iyi, en doğru ve en isabetli örneğin en güzel şekilde sunulması ve gösterilmesi gerekir. En iyi örnek kimdir? Bir Müslüman olarak bu sorunun bir tek cevabı vardır: Peygamber Efendimiz (a.s.m.). Efendimiz (a.s.m.) yalnızca bizim için değil, çocuklarımız için de en ideal ve en mükemmel örnektir. Bunu sağlama sorumluluğu hepimizin omuzlarındadır. Peki biz, anne-baba, yakın akraba veya toplum olarak böyle bir sorumluluğun farkında mıyız? Bu sorumluluğun gereklerini yerine getirebiliyor muyuz? İnsanlığın yegane örneği ve rehberi olan Efendimizin (a.s.m) çocuklara yaklaşımını, uyguladığı eğitim yöntemlerini yeterince biliyor muyuz?