Çocuk ve gençlerin kişilik ve karakter gelişiminde dini inanç ve öğretilerin, ahlaki ve toplumsal değerlerin çok önemli yeri olduğu bilimsel bir gerçektir. Günümüz seküler kültürünün hiçbir şekilde karşılayamadığı anlam sorunsalı ve bunun sonucu olan varoluşsal boşluk ve hiçlik duyguları, yıkıcı ve olumsuz karakter yapılarının gelişmesinde en önemli etkendir. Tabiatı itibariyle zor ve sancılı olan insan gelişimi ve eğitimi, hayatın bütününü kapsayan bir anlayışla yeniden ele alınmak ve uygulanmak durumundadır. Bu noktada inanç ve değer boyutunun güçlü bir şekilde açığa çıkarılması ve vurgulanması gerekir. İnsan kalitesini yükseltmede, bilimsel bilginin din ve değerler alanının bilgisiyle işbirliğine girmesi ve bütünleştirilmesine ihtiyaç vardır.