Babaların genel olarak çocukların hayatlarının merkezinde bulunmadığı varsayılmış ve dolayısıyla çocukların gelişimi için çok küçük bir doğrudan etkide bulunduğu kabul edilmiştir. 1980’lerin ortalarından beri, ‘babanın’ ve özellikle de baba ilgisinin rolünün keşfi, çocuk gelişimi ve babalık üzerine psikolojik araştırmalarda önemli temalardan biri olmuştur. Bu zamana kadar, bu çalışmalar, babaların ne yaptığını tasvir etmekten babaların çocukları için ne yapması gerektiğini tartışmaya doğru zorlu bir odak değişimi yaşanmıştır. Bu kitap, 2000’den bu yana babalık ve çocukların üyeliği üzerine, yürüttüğüm araştırmayı özetlemektedir.