Bir zamanlar üç oğlu, değirmeni, bir eşeği ve bir kedisi olan bir değirmenci yaşarmış. Oğulları unu öğütür, eşeği unu taşır ve kedi de fareleri yakalarmış. Babaları öldüğünde üç kardeş mirası aralarında bölüşmüşler. Büyük olan değirmeni, ortanca eşeği, en küçük olan da kediyi almış. En küçük kardeş kediden başka bir şeye sahip olamadığından dolayı üzgün bir şekilde kendi kendine : En kötüsü bana düştü. En büyük ağabeyim un öğütebilir, ortanca olanı da eşeği birçok işte kullanabilir, ama ben bir kediyle ne yapabilirim, kendime nasıl yeni bir hayat kurabilirim? Kedinin postundan kendime sadece bir çift kürk eldiven yapabilirim, diye söyleniyormuş. Söylediği her şeyi anlayan kedi: Beni dinle, bir çift basit eldiven için beni öldürmene gerek yok, bir çift çizme yapmama izin ver. Böylece şehre gidip, insanlara kendimi gösteririm ve kısa sürede sana yardım ederim, diye konuşmuş.