Geceleyin geç vakit, siyasetin meze yapıldığı, artık dolaşımdan kalkmış devrim sorunsalının genç yüreklerimizi tutuşturduğu rakı sofralarından dönüşte uğradığım izbe fuhuş yuvalarının yerini alan, benzerlerinin kentin hemen her mahallesinde mantar gibi bittiği o buluşmaevi düşüyor aklıma. Müşteriler dik merdivenden çıkıp salonu doldurmamışlardır henüz. Kızlar, ince ve narin gövdelerini açıkta bırakan giysileri, dalgın bakışları ve yalnızlıklarıyla, yan gelip serildikleri koltuklarıda sıkıntıdan patlamak üzeredirler. (...) Az sonra, müşteriler çoğaldıkça, sırayla kalkıp dönmeye başlarlar, arka odalara girip çıkarlar yüksek topuklarıyla döşemeyi esnetip çatırdatarak.