Söyleyecek sözlerim vardı, söyledim gitti. Onlara “Cinnetin Eşiğinde” ismini verdim. Okuyan gözlerini açsın, dünyaya bir daha baksın istedim. Uzayıp giden kocaman bir evrenin, Tek bir yöne doğru akmak zorunda olan zamanın, Sadece küçük bir bölümüne tanıklık ettiğim için mutluyum. Birkaç on yılda birçok değişikliği gözlemledim. İnsanlığın, kendi türünün devamı için Önemli tercihler yapmanın eşiğinde bulunduğunu gördüm. Çok farklı çevrelerin, bilincimi hedef alıp Beni taraftar ya da köle edinebilmek için Yoğun bir şekilde birbirleriyle ve irademle Savaştıklarını fark ettim. Yaratılışımın gereği olarak düşündüm. Kendi yolumda gitmeye karar verdim. İlerledikçe, hakkını veremediğimiz Birçok özelliğimizin ve güzelliğimizin Varlığı ile hayrete düştüm.