Ve nedense hiç sevmezdim ben şiirleri. Hep derdim kendime; okunacak o kadar raf dolusu roman varken bir kaç satırlık şiirler ne ifade eder ki? Günler, haftalar, aylar geçti böyle; büyüdüm. Ufacık yüreğe, koskocaman duyguları sığdırdığım zaman anladım; şiirlerin ne denli önemli olduğunu. Siz gerçekten hiç sevdiniz mi? Yine günler, haftalar, aylar geçti; olgunlaştım. Raf dolusu şiirler girdi hayatıma, onlarda insanlar gibiydi sanki. Kimilerini okuduğumda yalan üzerine kurulduğunu gördüm, kimilerini okuduğumda gitmek üzere gelmiş olanlarıyla karşılaştım. Birkaç satır diye küçümsediğim şiirler beni yansıtıyormuş meğer. Ve anladım ki, şiir gibi bir hayat üzerine kuruluymuş hayatımız; yalanlar ve bırakıp gidenler... İnsanların sizi yarı yolda bırakıp gitmesi nedir bilir misiniz?