Ben ne Kral’ım ne de Sultan... Ben kuru ekmek yiyen bir kadının oğluyum. Benimle benden önceki diğer Peygamberlerin misali, şu adamın misali gibidir. Adam mükemmel ve güzel bir ev yapmıştır, sadece köşelerinin birinde bir tuğla yeri boş kalmıştır. Halk evi hayran hayran dolaşmaya başlar ve (o eksikliği görüp): ‘Bu eksik tuğla konulmayacak mı?’ der. İşte ben bu tuğlayım ve ben Peygamberlerin sonuncusuyum.