İnsanlar, özellikle de okuma-yazma bilmeyen halklar, zaman içinde dillerini değiştirebilirler; ama davranış kalıplarını ve ruhlarını asla değiştirmezler. Rus tarihçi L. N. Gumilev, Çin Seddi’nden Viyana kapılarına kadar uzanan devâsâ coğrafyada yaşayan ve Türkçe konuşan insanların ortak davranış kalıplarına Türk ruhu demektedir. Etnologlar, dili kesinlikle etnik işaret kabul etmezler. Yani bir insanın Türkçe konuşması Türk, Kürtçe konuşması Kürt olmasını gerektirmez. Eğer öyle olsaydı iki yüzyıl boyunca İngilizce konuşan İrlandalıların ingiliz olmaları gerekirdi. Unutmamak gerekir ki, bugün Afrika’da 23 devletin resmi dili ingilizce veya Fransızcadır. Bu insanlar zaman içinde kültür erozyonuna uğrayarak dillerini değiştirmişlerdir, ama her halükârda Afrikalı ruhu nu korumaktadırlar. Bu eserde, tarih boyunca yaşamış, bugün hâlâ varlığını sürdüren ve değişik adlarla anılan, farklı lehçeler kullanan, ama aynı Türk ruhu nu taşıyan 23 bin boy, oymak ve obanın adları, kimin kimden inme olduğu gösterilmiştir.