İnşaat temellerinden isimler silinmişti, betonarme duvarlardan el izleri… Ve üzerlerine yazılan yazılar, bir sloganın sessizliğine hapsolmuştular. Şimdi ne çocuklar biliyordu ne de Ali, Ayşe’yi seviyordu. O duvarlar teker teker yıkılmıştı.