oturma odasında bekliyorum elleri yağmur saçları siyah kadını semtimize sağanak aşk lazım suretinde kırık tarak lekesi kaldırımda küçük göl suyun aynasında ayakları bir masal gibi biner dolmuşa kucağında üşüyen annesi içimden söküp attım gölgemi gizlenmekten usanmış tenhada günlük yanılgılar zamanında sildim karanlık gözlüklerimi