Selânik ve Manastır’da bulunan ordular II. Abdülhamit’e açıkça karşı çıkarlar. Edirne’deki II. Ordu da bu hareketleri desteklediğini bildirir. Manastır’ın Müslüman halkı ayaklanır. Bunu Kosova, Firzovik şehirlerindeki ayaklanmalar izler. Buralardaki Müslüman Türkler, Meşrutiyet’i yeniden kurmak için yemin ederler. Ayrıca Padişah II. Abdülhamit’e de Meşrutiyet’i ilân etmezse kendisini tahttan indireceklerini bildirirler. Öteki Rumeli illerinde de buna benzer hareketler başlar. II. Abdülhamit’e, Meşrutiyet yönetimi kurulmazsa, veliahtın Rumeli’de padişah ilân edileceğini, yüz bin kişilik bir ordunun İstanbul’a yürüyeceğini iletirler. Bunun üzerine Manastır’da Meşrutiyet ilân edilir. Bu ilâna öteki Rumeli şehirleri de katılır. İki gün sonra da Padişah II. Abdülhamit, İstanbul’da İkinci Meşrutiyet’i ilân eder. (23 Temmuz 1908) Ülke içinde büyük bir özgürlük havası eser. Seçimlerin yapılması istenir. Siyasal partiler kurulur. Seçimlerden sonra Padişah II. Abdülhamit büyük bir törenle Osmanlı Mebusan Meclisini açar. İttihat ve Terakki, Mecliste büyük bir çoğunluk kazanır, devlet ve ülke yönetiminde söz ve karar sahibi olur. Osmanlı Devletinde yeni bir dönem başlar (1908-1918). -Nurer Uğurlu-