Bir Yel Esiyor Dünya Kavşaklarında... suçlanmış, toplatılmış, yargılanmış bir şiir. Çünkü savaşı lanetliyor. Savaşın getirdiği yoksulluğu, acıları gözler önüne seriyor. Ve dünyanın yoksullarının, dünya emekçilerinin gerçek isteğini haykırıyor: Barış! Tasos Livaditis’in (1922-1988) bu destansı şiiri emekçilerin soluklarının oluşturduğu burgaçta emekçilerin çektikleri körüklerin esintisini birleştirerek tüm savaş yandaşlarını bu dünyadan süpürüyor sanki. Dünyanın tüm dillerinden oluşan yeni bir dille, yepyeni bir şarkı söyleyen kalabalıkların, barış diye haykıranların sesleriyle örülen bu destan, Panayot Abacı’nın duru Türkçesiyle bugün için de taptaze.