Poşetler ağır. Ama bir kadın sokakta yürürken bir erkekten daha çok saygı uyandırabilir o ağır poşetlerle. Bedeniyle orantısız poşetler belki görene yeniden hatırlatır, bir kadının hep taşıdığı hayatı. Ama o bir kadın olmadığına göre, bu gencecik haliyle hımbıl, bezgin bir adamdan başka bir şey değil şimdi. Biraz kambur yürüyebilse elindekilerin bütün ağırlığını kollarına verebilecek. Ama yürüyemiyor, ilkokul öğretmeninin zamanında kambur duran sırtına vurduğu cetveller bütün omurgasını bir ütü gibi düzleştirmiş, istese de yapamıyor. En çok kolları ağrıyor, bir de parmakları, poşetlerin bütün tutamaçlarını tutabilmek için tırnakları ayalarına yapışmış.