Artık bizim yaşadığımız köy yok. Adı yine Taşlıca ama köy, fiilî olarak Antalya-Konya yolu üzerindeki Murtiçi’ne aktı. Murtiçi köyü gölgede bıraktı. Sokaklar ıssız, evler harap. Köyde tek tük gününü doldurmaya çalışan yaşlılar var. Onların da ışıkları bir bir sönüyor. Yolu, suyu, elektriği olmayan, kendi içine kapalı o eski köy hayatı yok. O hayata ait eşya kullanılmıyor; onlarla ilgili kelimeler, tabirler, sözler kullanılmıyor. Bunların hepsi birer kitabi folklor malzemesine dönüştü. Orada bir köy vardı. Artık yok. O köyde yaşanan bir hayat vardı. Artık yok. Bir eski zaman masalı gibi yaşandı ve bitti. Unuttuğumuz ve kaybettiğimiz kültür unsurları içinde bin yıldır yaşata geldiklerimiz de vardı. Bunların unutulmalarına gönlüm razı olmadı. Türkiye hızlı bir sosyal değişim yaşıyor. Birçok köy boşaldı. Benim yazdıklarım, bir bakıma bunların da hikâyesi.