“StratejikDerinlik”ten “Bozgun”a Cumhuriyet Ordusu, ordunun içindeki işbirlikçilerinde isteği ile tasfiye edildi. Bu süreçte, Genelkurmay Başkanı Özkök’ün ve Özel’in, bu millet kendi dönemlerini yazma borçları var. Genelkurmay Başkanı Büyükanıt’ın, Başbuğ’un, Koşaner’in ve bu dönemde görev yapmış kuvvet komutanlarının, Türkiye’nin bugünlere gelişine ışık tutacak anılarını kaleme alma borçları var. Atatürk ve Cumhuriyet düşmanı bir yapının, Türk Silahlı Kuvvetleri (TSK) içinden nasıl yuvalandığını ve bu insanları kimlerin üst rütbeye yükselttiğini, kimlerin imzasıyla kritik görevlere atandıklarını anlatma borçları var. Güneydoğu’da P KK hendek kazarken, patlayıcı madde döşerken, siper hazırlarken, silah ve cephane depolarken göz yumulmasına, sessiz kalınmasına ve operasyon izni verilmemesine karşı tepkisizk almak ve Türkiye’nin bölünmenin eşiğine getirilmesine tanıklık yapmak nasıl bir duyguydu? P KK güç kazanırken, anayasa ve yasalar çerçevesinde tepki gösterip, Türkiye’yi bir tehlikeden kurtarmak mümkün değil miydi? Tarih, gelecek kuşaklar okusun diye şehitlerin kanıyla “terörle mücadelede alınan dersler”i yazdığında, görevini yapmayanlar kendilerinin nasıl savunacaklar?