İnsanoğlu düşler ve düşünceler içerisindedir. Bildikleri, buldukları arasında, Sürekli olarak benzerlikler kurar, birliktelikler arar. Bilinenlerin çağrışımdan iz sürerek, Bilinmezler deryasında dolaşır. Düşlerin ve düşüncelerin bu nesnesiz doğası, Çoğu zaman doyurmaz insanın gönlünü... İnsan algılamak ister düşlerini, düşüncelerini… Görmek, duymak, dokunmak ister onlara… Algı doğasında paylaşmak ister onları… Kimini gecenin karanlığından, Kimini gündüzün aydınlığından koparıp, Görülür, duyulur, dokunulur hale getirir. Kimi düşünceler, sevginin ve bilginin, Kimi düşünceler de, Korkunun ve acının gölgesinde biçim alır. Kimisi şekillenip renklere bürünür, Kimisi ses olup saza, söze dökülür. Kimisi de uçup gider biçime dönüşemeden… Biçimlenip de ortaya dökülenler, Paylaşımın ve buluşmanın köprüsü olur. Ortak bir paydada buluşturur sevenleri, sevilenleri…