Başkaları kendisini sevmeyecek diye korkan bir insanın, bu korkusundan daha kötü ve özgürlüğünü elinden alan bir başka korkusu var mıdır? Yaşamımız boyunca duyabileceğimiz, kalbimizin en derin yerlrinden burkulup koparılmış bir sürü acılı sözcük olabilir. Ama bunların hiçbiri, iyi ve sıradan insanın sık sık, belki de yalnızca kendi kendine söylediğu şu sözler kadar acı olamaz: “Beni gerçekten tanısaydın, sevmezdin.“ Çoğumuz “Diğer insanların bende ne bulduğunu anlamıyorum. En azından yakından baktıklarında...“ diye düşünmekteyiz. İnsanlar genellikle kendileri hakkında iyi şeyler değil, kötü şeyler düşünmektedir; sorunları kibirlilik değil, tersine, kendine güvensizliktir.