-Anne! Bu ekmek çok bayat!.. -O kadar da değil kızım. Hem böyle ekmeklerin sindirimi daha kolay olur. -Olsun, ben taze ekmek istiyorum. -Bak, kızım. Hem beni hem ekmeği üzüyorsun. Ayrıca bu ekmek yenilemeyecek kadar bayat değil. Öyle olsaydı tost yapardım. -Anne şakanın sırası mı? Ekmek hiç üzülür mü? -Peki, biri seni beğenmese üzülmez misin? Böyle bir şey senin hoşuna gider mi? -Şey!.. Gitmez tabi... Ben bir insanım. Sevinirim de üzülürüm de... Ama ekmek canlı değil ki? -Canlı değil mi? Kim demiş onu? Ayrıca şaka da yapmıyorum. Çünkü ekmek de bir zamanlar canlıydı kızım. Bunu unutma... -Nasıl?