Sonra bir şeyler oldu, yer yarıldı içine girdim. Gök ağardı ben yaşardım. Yeni doğan bebekler kız-erkek ayrımı yapmaksızın öldüler anne sütünden kesilerek. Tüm zenciler intihar etti. Tüm şairler ellerinden vuruldu. Tüm şarkıcılar lâl oldu. Ve sen gittin, ben yalnız kaldım. “Kağıt Gemilerden bir filo kurmaktır yazmak… Gözünüzün önünde sular yutarken bıraktığınız gemiyi, Siz yenisini yapmaktasınızdır; yüreğinizde bir öncekinin hüznü ve elinizde katladığınız kağıdın umudu… Aykut Cansız, ustalıkla yaptığı bir kağıt gemi daha bırakıyor dalgakıranı olmayan bu denize… Lirizm dolu bir kağıt gemi… Mavizi bol olsun!”