Ali ilk görüşte aşık olmuştur. Onunla sonsuza dek mutlu olma hayalleri kurarken kendini bir anda ıssız bir caddede, soğuk bir kaldırımda, acılar içinde bulur. Kolunu bile kıpırdatamayacak kadar canı yanıyordur. Yardım istekleri yalnızca birer inilti halinde dökülür dudaklarından. Ardından da kendini sonsuz gibi görünen bir boşluğa bırakır. Ufak bir inleme sesiyle irkilir Asiya. Duyduğu sesle arkasını döner. Yerde hareketsiz yatan adam onu endişelendirmiştir ve içindeki yardım etme isteğine karşı koyamaz. Onu alıp evine götürdüğünde başına geleceklerden habersizdir… Mesafe tanımaz aşk, zamanı yoktur. Ansızın gelir ve kapılırsın ona, kaçamazsın. Umduğunu bulamadığında arkanı dönüp gidemezsin, vazgeçmek o kadar da kolay değildir. Sadece beklemek gerekir bazen. Sadece sabretmek… Bu hikayede sabretmek ve beklemek Asiya’ya düşmüştü. Ali’nin payında ise bitmeyecekmiş gibi görünen acılar içinde kalmak vardı… Türkiye’den Azerbaycan’a uzanan bu aşkta bazen sevindiler, bazen de fazlasıyla üzüldü onlar. Ama hiç vazgeçmediler. Önlerindeki engelleri aşarken onlar, yeni aşkların doğmasına da yol açtılar. Şu bir gerçek ki,onlar birbirleri olmadan nefes dahi alamazlardı!