Ayrılmıyorlar, sadece aynılar ve aynı şeyler yan yana dursalar bile iki kişi olamazlar. Yazılanlar veya yaşananlar bir aşka ait. Oysa ki aşk sevmez yalnızlığı veya aynılığı. İster ki; iki kişide iki ayrı aşk olsun. Birisi az sevsin, birisi çok... Birisi ihanet etsin, birisi sadık... Ama her iki tarafta da bir şekilde aşk olsun veya o iki kişi öyle sansınlar. Aşk sanmaktır... Belki biraz fazla, Belki biraz az, Belki de hâlâ öyle sanıyorumdur. Ama biz, aşk savmaktır dedik. Belkileri attık çöpe, azı öldürdük nefesimizle ve aşkı fazla savdık. Yazılan hiçbir şey masum kılamaz beni; Çünkü ikimizde aşkın arifesini yaşadık ve bir şekilde bitmeliydi zaten. Ki bayram gelebilsin. Kısacası yazılanlar veya yaşananlar bir gün (arife). Ama bundan sonra yaşanacaklar 'Aşk Bayramı' (ömür boyu). "Seni Seviyorum" Ve sevdiğim için yalnızlığından özür dilemiyorum; Çünkü öldüreceğin kurbanlardan özür dilemek gereksizdir.