safir yollarına taçlanır tabiat ruhuna vekil nöbet güneşten aya aydan güneşe devir ve kuş kanadıyla saçlarına gölge durmanın mükellefidir elzemdir üfle suru bu şehir mahşerlenir kalbinden kabrim kadar mevki parsellenir hezeyan seni ilk gördüğüm an içimde çocuk lunaparktan alıkonulan etrafta kimse yokken kimse varken etrafta sana yaklaşamamak aczin vesikası rayiha şehre teninden armağan olsa gerek ve gerek bu kokuyu takip ederek aczi azletmek