Bir mes’ele var, cân ile cânân arasında; Gider gelirim, derd ile dermân arasında. Bir kerre tutuşmuş, yanıyor kalb-i hazînim, Yok söndürecek, âfet-i sûzân arasında. Rûhumda açılmış, ne onulmaz yaradır bu? Ağlar gezerim, dil-i perîşân arasında. Pek muztaribim, kalmadı hiç tâb ü tüvânım, Ömrüm geçiyor mevsîm-i hâzân arasında. Hasret ile dost bekler iken bâğ-ı safâda, Buldum nice cân, halka-i pîrân arasında. Vezin : Mef’ûlü Mefâîlü Mefâîlü Feûlün Dr. İzzet Kaçar