Her sabah sevgilimin koynunu saracak, Sabahı onunla karşılayacak sıcak şiirler koyup, Aşkı tatmak, Onun meyvelerini sana sunmak istedim Ama olmadı Benim sahip olamadığım, Kardeşimin olan çocukları; Benim çocuklarım gibi sev annem Soğuk demirlerin arasında Gözlerim gökyüzündeki sana takıldı Gözlerimde götürüyorum seni, Yüreğinde yaşayacağım İdeallerim insanlık için belki bir düştü annem! Tüm düş yoldaşlarıma selam yolluyorum buradan. Güvercinim derdin bana, Bir güvercin gibi uçup gideceğim; Sonsuzbir özgürlüğe doğru. Kardeşimi sana emanet ediyorum. Dersim, geceleri yıldızsız yatamaz annem Yıldızlarla üstünü ört her gece Dersim’in Onlar evlad-ı Kerbela’nın torunları Allah’ın üvey çocukları! Onlara iyi bak annem Ölmek üzereyim, Hüseyin’im suya hasret öldü, Ben ise sana hasret ölüyorum Annem Ana dili; yüreğin kapısıdır Son defa sana yüreğinin kapısından sesleniyorum: “DAYEMIN EZDI PIR EZDIKIM” Hoşça kal.