Sevânih, Ahmed Gazali'nin Farsça eserlerinin en önemlisi sûfilere göre sevânih, bir sûfinin ruh âlemindeki seyri sırasında tecrübe ettiği ilhamlar anlamına gelir. Ahmed Gazâlî'nin tasavvufî düşüncelerine göre, bir sûfî müşahede âleminin ötesine yol almaya başlayınca gönül (dil), ruh ve sırr gibi bazı farklı bölgelerden ya da menzillerden geçer. "Âlem-i ervah" da denen ruh âlemi, buna göre, arada bulunan ontolojik bir bölgedir ve aşkın gerçek yurdu da buna göre, arada bulunan ontolojik bir bölgedir; aşkın gerçek yurdu da burasıdır. Bir sûfinin bir âşık hâline gelmesi bu bölgede gerçekleşir. Bir sûfinin bu bölgedeki seyri sırasında edindiği duygu, düşünce ve izlenimlere "sevânih" denir. Nitekim Sevânih de aşkın maveraî mahiyetini, sevgilinin ilâhî niteliklerini ve aşığın ruhî durumlarını, pisikolojisini konu edinen bir kitaptır. Başka bir ifadeyle Sevânih'in üzerinde durduğu asıl konu 'aşk'tır.