“Bu kitaba Chesterton’ın en iyi öyküsü olduğuna inandığım, uzun beyaz bir yol, beyaz piyonlar ve beyaz atlarla oynanan güzel bir satranç oyununu andıran ‘Mahşerin Üç Atlısı’nı da aldık. Chesterton, ‘Tuhaf Ayak Sesleri’nde yeni bir maske yaratır. ‘Israel Gow’un Onuru’ndaki kasvetli İskoçya şatosu görünüşte çözülemez olan bir gizin asal parçasıdır. ‘Apollon’un Gözü’nde eski bir tanrıya tapınma, bir cinayetin işlenmesine yardımcı olur. ‘Doktor Hirsch’in Düellosu’nun başlığı –açık bir biçimde ifade etmek istemiyorum– bir ilke talebidir. Yazın sanatı mutluluk biçimlerinden biridir; belki de hiçbir yazar bana Chesterton’ın yaşattığı kadar mutlu saatler yaşatmamıştır.”