Marksist eleştirmen FredricJameson bu derlemede modern sanat eserlerini geç-modern ve postmodern eserlerle karşı karşıya getiriyor. Rönesans’tan Neuromancer’a, Rubens ve Mahler’denTheWire’a, anlatı formlarının geçirdiği değişiklikler üzerinden toplumsal bütünlükteki dönüşümlerin izini süren bu makaleler, incelemede teferruat­lara odaklanmanın verimini gözler önüne seriyor. Jameson’ın sık sık atıf yaptığı Tho­mas Mann’ın deyişiyle, “Yalnızca inceden inceye anlatım gerçekten ilginçtir.” Fredric Jameson Duke University’de Karşılaştırmalı Edebiyat Profesörü ve Duke Center for Critical Theory adlı kuruma bağlı Edebiyat Yüksek Lisans programının başkanıdır. Jameson’ın, Marksizm, yazın-kuramı, post-yapısalcılık ve postmodernizm üzerine çok sayıda çalışması bulunmaktadır. Eser­leri arasında, Marxismand Form (Marksizm ve Biçim, YKY 1997); ThePrison-House of Language (Dil Hapishanesi, YKY 2002); ThePoliticalUnconscious (Siyasal Bilinçdışı, Ayrıntı 2011); TheIdeologies of Theory: Essays 1971-1986; Fables of Aggression; LateMarxism: Adorno, or, thePersistence of theDia­lectic; Jameson on Jameson (JamesonJameson’ı Anlatıyor, YKY 2016) ve TheAntinomies of Realism (Gerçekçiliğin Çelişkileri, Metis 2018) sayılabilir.