“Şimdi ben, hayatın bana yeniden değdiği bu yeryüzünde, senin ve benim ve bütün iyi kadınların ışığıyla yaşıyorum. Kederden kahkahaya, aklın öğüdünden kalbin fısıltısına ve felsefeden kahve falına bir serçe hafifliğiyle geçiveren bir kadın-hayatı, çiçeklerden ördüğümüz bir taç gibi taşıyorum başımın üzerinde. Kendi adıma, senin adına, hepimiz adına.