Doyumsuzluk, içsel bir fakirleşme ile yani maneviyatı yok edip onun boşluğunu maddeyle doldurmaya çalışmakla tarif edilebilir. Oysa madde dışında değer verdiklerimiz içsel olarak bizleri zenginleştirir; başta ailemiz ve akrabalarımız, arkadaşlarımız, komşularımız ve onlarla yürüttüğümüz manevi ilişkiler bizleri mutlu kılar. Tabii ki, bu ilişkilerin sağlıklı bir şekilde yürütülmesi ve menfaate dayalı olmaması temel koşuldur! Günümüzde anne babaların ortak derdi çocuklarının elindeki ile yetinmemesi, paylaşmayı bilmemesi, aldıkları hiçbir şeye değer vermemesi ve sevinmemesi, sürekli yeni bir şeyler istemesi… Ayrıca beyler eşlerinin bitmeyen alışveriş tutkusundan, hanımlar da eşlerinin bitmeyen isteklerinden ve onlara kendilerini beğendirememekten şikâyetçi…