Bu çalışmada, Orta ve Doğu Anadolu'dan İzmir'in Limontepe Mahallesi'ne göç eden Alevilerin ritüel içi-ritüel dışı müzik pratikleri, 'Alevi müzik uyanışı' çerçevesinde ele alındı. Ekonomik ve politik etkenlerden dolayı İzmir'in Limontepe Mahallesine göç eden Alevi cemaati, 1994'te, içinde cem evi de bulunan 'Ehl-i Beyt İnanç Eğitim ve Kültür Vakfı'nı kurdu. Bu çalışma, dört yıl süren inceleme, alan araştırması, gözlem ve görüşmelere dayanmaktadır. Aleviler, karma etnik topluluklardan oluşmuş, Ortodoks Müslümanlardan oldukça farklı inanç pratiklerine sahip Heterodoks Müslümanlardır. Hilafette Hz. Ali'nin yanını tutmaktadırlar, soydan gelen dini liderlere (dede) sahiptirler ve şiir, müzik ve dansla (cem) ibadet etmektedirler. Müziksel bir terim olarak uyanış, çağdaş yaşamın gereği olarak sönmekte olduğuna inanılan bir müzik geleneğinin, kültürünün ya da üslubunun, paradoksal bir biçimde hızla revaç bulmaya başlaması olarak tanımlanabilir. Türk yöresel müziği formatındaki Alevi müziğinin, tıpkı diğer yöre müzikleri gibi Cumhuriyet Dönemi müzik politikalarının etkisiyle kayıt edilmesi, notalanması ve arşivlenmesi durumunu, Alevi müzik uyanışının bir startı olarak görmek gerekir. Türkiye'de 1980'lerde başlayan serbest piyasa ekonomisinin kültür endüstrisine ve TRT dışındaki kitle medyası oluşumuna katkısı ise, Alevi müzik uyanışını körükleyen diğer bir unsurdur. Alevi müzik uyanışıyla, öncelikle kitle medyası ve müzik endüstrisi ile ilişkili endüstriyel pratiklerin ve çeşitli icra ortamlarında gerçekleştirilen endüstriyel olmayan pratiklerin, daha önce görülmedik ölçüde canlanmasına işaret edilmektedir.