babam 657, ben 657, kardeşlerim aynı... üç rakamda şehrin rakım tepe noktasına ulaşmıştık... üç kardeş, sekiz rakam, bir imam, bir anne, bir tabut, iki kürek, bir pamuk, üç evlat... olmaz ki lan ama böyle, bu şekilde ölünmez ki ölen ölür kalan sağlar bizimdir, kendine bir köşe beğen odanda ya da balkonda ben balkonu seçmiştim, insanları seyredip sarhoş olmayı tipine göre pamuk ve kereste biçercesine ölümlü lan hayat daha ciddi ne olabilir ki? öldüm ve ağladım, öldüm ve ağlattım, bunların hiçbirisini ben istememiştim ki...