… Bir de dost ‘vefa’ demektir. Vefa, gönülsüzce arkanı dönüp gittiğine, giderken dönüşünün olacağını fısıldamaktır.” “Sen vefasın, hissediyorum!” *** “Sevgini göstermek için ne yaparsın?” diye sordu. “Öyle çiçek-hediye almak, seni seviyorum yazmak filan değil ama. Senden değişik bir fikir çıkacağına eminim!” “Düşünmeliyim.” dedim, sonra muzip bir gülüşle “Sevdiğim için kitap yazarım!” diye ekledim. *** “Kitabını bitiremedin mi daha?” dedi gülmeye çalışarak. “Hangi kitabı?” diye sordum.