Bundan 23 yıl önce tutulmuş bu sohbet notlarını kitap haline getirirken o günleri hatırladım. Adnan beylerde geçirdiğim çay saatleri hoşuma giderdi. Fırsat buldukça, Ulus Mahallesinde otobüs durağının hemen yanındaki Bağ apartmanının 10 numaralı daire kapısını çalar, yine ben geldim derdim. Kapıyı hep Adnan bey açardı. İçerden Nilüfer hanımın taze taze yaptığı kek kokuları gelirdi. Adnan beyi dinlemeye doyamazdım. Hep anlatacak birşeyleri vardı. Bana, yaralı bir yüreği olduğunu hissettirirdi. Benim zamanımın her gerçek aydını biraz yaralıdır... -Sadun Tanju-