Osmanlı Devleti'nin batılılaşma sürecinde birçok askerî ve mülkî eğitim kurumu açılmıştır. Özellikle Lale Devrinden itibaren askeri eğitim, Tanzimatla birlikte ise sivil eğitim kurumları hızla artış göstermiştir. Geleneksel eğirim kurumlan olan medreselerin işlevini yitirmeye başlaması, 19. yüzyılda batı tarzlı sivil eğitime olan ihtiyacı daha da artırmıştır. Osmanlı son dönemlerinde eğitimde batılılaşmanın en önemli göstergelerinden birisi rüşdiye mektepleridir. Rüşdiye mektebi (orta dereceli okul) düzeyinde ilk açılan kurumlar, 1839 tarihli Mekteb-i Maârif-i Adliyye ve Mekteb-i Ulûm-ı Edebiyye'dir. Sıbyan mekteplerinin üzerinde eğitim vermek amacıyla 1846 yılından sonra açılmaya başlanan genel rüşdiyeler ise, zamanla ortaöğretimin ilk kademesi şeklini almıştır.